پراکندگی و موج هایپربولیک در یک متاماده لایه ای فلز-دی الکتریک

پراکندگی مودال در یک فراماده را می توان با تغییر نوع ماده و ابعاد سلول های واحد سازنده مهندسی کرد. برای مثال، یک فراماده لایه‌ای فلز-دی‌الکتریک با طول زیرموج سازمان‌یافته دوره‌ای یک مشخصه پراکندگی ناهمسانگرد را در فضای تکانه نشان می‌دهد. در یک محدوده فرکانس مشخص، این نوع ساختار دارای گذردهی الکتریکی با علائم مخالف در محورهای نوری متعامد است. این بدان معنی است که به عنوان یک فلز (یعنی L القایی) در امتداد یک محور و دی الکتریک (یعنی خازنی C) در جهت متعامد رفتار می کند. تشدید حاصل (L-C) یک پراکندگی هذلولی مانند در فضای تکانه ایجاد می کند.

در این مدل نمونه، یک فراماده هذلولی پلاسمونیک فرکانس مرئی با استفاده از Ag (ضخامت ۱۰ نانومتر) و SiO2 (ضخامت ۱۵ نانومتر) به طور دوره‌ای سازمان‌یافته ساخته می‌شود. حالت هذلولی با استفاده از یک منبع دوقطبی نقطه‌ای برانگیخته می‌شود که در فاصله ۲۵ نانومتر بالاتر از متاماده قرار دارد.