این مثال مدل‌سازی یک تیغه کامپوزیت ساندویچی ساخته شده از مواد کربن-اپوکسی، شیشه-وینیل استر و فوم PVC را نشان می‌دهد. سه روش مختلف برای مدل‌سازی ساختار کامپوزیت ساندویچی استفاده می‌شود: نظریه لایه‌ای، نظریه تک لایه معادل (ESL) و روش مدل چندگانه. تحلیل‌های مدال و پاسخ فرکانسی برای بارگذاری مشخص شده انجام می‌شود و روش مدل چندگانه با نظریه سنتی لایه‌ای و ESL از نظر عملکرد و دقت در نتایج، از جمله توزیع تنش از طریق ضخامت مقایسه می‌شود.

نشان داده شده است که تئوری لایه ای دقیق اما از نظر محاسباتی گران است. در مقابل، تئوری ESL از نظر محاسباتی ارزان‌تر است، اما قادر به دریافت دقیق از طریق ضخامت و توزیع کلی تنش نیست. روش مدل چندگانه از نظر دقت و کارایی بهترین انتخاب برای مدلسازی سازه های کامپوزیت ساندویچی به نظر می رسد.

در این مثال، یکپارچگی ساختاری یک استوانه ساخته شده توسط یک کامپوزیت الیافی هم در مقیاس ماکرو و هم در مقیاس میکرو ارزیابی می‌شود. همراه با تجزیه و تحلیل در مقیاس ماکرو، کامپوزیت های ساختاری نیاز به تجزیه و تحلیل تنش و شکست در مقیاس میکرو برای شناسایی اجزای حیاتی در سازه های ورقه ای دارند.

آنالیزها در هر دو مقیاس ماکرو و میکرو، به اصطلاح آنالیزهای چند مقیاسی، بینشی عمیق از ساختار کامپوزیت و همچنین پاسخ اجزای آن ارائه می‌دهند و به مطالعه میکرومکانیک خرابی بر اساس بارگذاری مقیاس جهانی کمک می‌کنند.

امروزه گرایش به ساخت رینگ چرخ از مواد کامپوزیت به جای آلومینیوم وجود دارد.

این مثال استفاده از ویژگی رابط تماس حرارتی را نشان می دهد که روی رابط های بین لایه ها در یک پوسته کامپوزیت چند لایه اعمال می شود. مطالعه اول با نادیده گرفتن این مقاومت حرارتی اضافی در مدل انتقال حرارت محاسبه شده است. سپس در مطالعه دوم، مقاومت تماس حرارتی ناشی از شکاف هوا با ضخامت حدود ۱/۱۰ ضخامت لایه در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می‌دهد که تفاوت‌های متوسطی بین دو رویکرد وجود دارد، حداکثر مقادیر برای میدان‌های دما و تنش در مطالعه دوم افزایش یافته است.

مواد کامپوزیت اغلب در کاربردهای ساختاری مورد استفاده قرار می‌گیرند، جایی که توانایی مناسب از خواصی مانند سفتی و استحکام، آن‌ها را در مقایسه با مواد مهندسی سنتی جذاب می‌کند. علاوه بر کاربردهای ساختاری، از کامپوزیت‌ها در کاربردهایی که خصوصیات حرارتی و ساختاری در آن‌ها مهم هستند هم استفاده می‌شود. یک نمونه ویفرهای سیلیکونی است که در صنعت الکترونیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. در نتیجه، تجزیه و تحلیل حرارتی-سازه همراه با ساختارهای نازک از دیدگاه شبیه‌سازی اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند.

استفاده از کامپوزیت‌های فیبری در صنعت تولید رو به افزایش است. در مقایسه با مواد مهندسی فلزی سنتی، کامپوزیت‌های فیبری سبک‌تر و مقاوم در برابر خوردگی هستند و خواصی از قبیل استحکام، سفتی و دوام را می‌توان اغلب در یک برنامۀ خاص تنظیم کرد. کامپوزیت فیبری از الیاف حامل بار تعبیه شده در رزین پلیمری تشکیل شده است. مواد کامپوزیت به طور معمول لمینت از لایه‌های جداگانه هستند، جایی که الیاف در هر لایه یک طرفه هستند. در این مدل، تجزیه و تحلیل استرس یک سیلندر کامپوزیت چندلایه را انجام می‌دهیم.

لایه لایه شدن یا جداسازی لایه‌ها یک حالت شکست رایج در مواد کامپوزیت چندلایه است. عوامل مختلفی از جمله بارگیری، نقص در مواد و شرایط محیطی می‌تواند باعث شروع و انتشار جداسازی لایه‌ها شود. این منجر به تخریب عملکرد ساختاری و حتی گاهی شکست کامل سازه می‌شود.

پیچش یک بی‌ثباتی ساختاری است که می‌تواند منجر به شکست یک جزء حتی بدون خرابی مواد اولیه شود. محاسبۀ بارهای مهم پیچش و اشکال حالت از این رو می‌تواند از نظر طراحی مهم باشد، حتی اگر قبلاً مشخص شده باشد که بارگیری مؤلفه فقط باعث تغییر شکل الاستیک می‌شود. این امر در مورد اجزای ساخته شده از مواد کامپوزیت چندلایه، که در آن خواص الاستیک، ضخامت قطعه قطعه و توالی انباشت یک لمینت کامپوزیت در بارهای کمانش و اشکال حالت تأثیر دارد.