برای جلوگیری از لرزش غیرهماهنگ روتور، باید فضای باز یاتاقان یه صورت کمینه نگه داشته شود. با این حال، فضای تنگ سبب کاهش پایداری یاتاقان می‌شود. این مثال مدل‌سازی لرزش ناشی از تماس غیرخطی را برای فواصل شعاعی مختلف نشان می‌دهد.
در این مثال، یک روتور پشتیبانی شده بر روی دو یاتاقان هیدرودینامیکی مورد بررسی قرار می‌گیرد. یک صفحۀ غیر هم‌مرکز که بین دو یاتاقان قرار دارد، باعث چرخش روتور می‌شود. یکی از یاتاقان‌ها نسبت به محور روتور جابجا می‌شود.
این مثال نشان می‌دهد که چگونه می‌توانید از مدل‌سازی برای بررسی عملکرد یاتاقان‌های گرد مختلف هیدرودینامیکی استفاده کنید. این مدل از رابط هیدرودینامیکی یاتاقان استفاده می‌کند، که معادلۀ رینولدز را برای محاسبۀ فشار ایجاد شده در یک لایۀ مایع نازک برای چهار نوع تحمل مختلف: ساده، بیضوی، نیمه تقسیم‌شده و چندهسته‌ای حل می‌کند.
نتایج شامل مشخصات فشار سیال روی یاتاقان‌ها، نمودارهای خارج از مرکز یاتاقان گرد در مقابل بار، موقعیت پایدار یاتاقان گرد و مشخصات ضخامت سیال در هنگامی که یاتاقان گرد با یاتاقان هم‌محور است.
در این آموزش، تغییرات در موقعیت تعادل یاتاقان گرد و مشخصات ضخامت لایۀ سیال را با هم مقایسه می‌کنیم. با مقایسۀ این مقادیر می‌توان تحمل بهینه را در شرایط عملیاتی مشابه پیدا کرد.
این مدل معیار، کل نیروی اعمالی بر روی یک دیسک لرزاننده در دامنه‌های فرکانس و زمان را محاسبه کرده و هر دو نتیجه را با عبارات حاصل از تحلیلی مقایسه می‌کند. وقتی دامنۀ ارتعاش به اندازۀ کافی کوچک باشد که سیستم به صورت خطی باشد، فرکانس و نتایج دامنۀ زمانی با نظریه مطابقت دارند. ارتعاشات دامنۀ بزرگتر، که منجر به یک پاسخ غیرخطی شده که نمی‌تواند در حوزۀ فرکانس مدل‌سازی شود، در حوزۀ زمان بررسی شده و در برابر راه حل‌های تحلیلی مقایسه می‌شوند.
