هنگامی که یک مادۀ جامد رسانا از میان یک میدان مغناطیسی استاتیک حرکت می‌کند، جریان گردابی القا می‌شود. جریانی که از طریق رسانا جاری می‌شود، که خود از میان میدان مغناطیسی در حال حرکت است، یک نیروی لورنتز را به جامد القا می‌کند. بنابراین، یک جامد رسانا که در یک میدان مغناطیسی استاتیک ارتعاش می‌کند، میرایی ساختاری را تجربه خواهد کرد. در این مثال، یک پرتو پایه با هماهنگی در طیف وسیعی از فرکانس‌ها برانگیخته شده و در یک میدان مغناطیسی قوی قرار می‌گیرد. رویکرد ارائه شده در اینجا فرض می‌کند که بزرگی نسبی جابجایی‌های ساختاری اندک است، که این ماده دارای خاصیت ایزوتروپیک و خطی بوده و میدان مغناطیسی ایستا است. اثر میرایی مغناطیسی محاسبه می‌شود.