از طیف‌نگاری‌های مقیاسی معمولاً در نجوم برای تجزیه و تحلیل با وضوح بالا از جوهای ستاره‌ای و برای سرعت‌سنجی دقیق داپلر استفاده می‌شود. این آموزش یک فرم “مردمک سفید” از این ابزار را شبیه‌سازی می‌کند. این امر از چندین بخش از كتابخانه قسمت COMSOL استفاده کرده و ایجاد هندسۀ كاملاً پارامتری را نشان می‌دهد. دو مؤلفۀ شبکه‌ای گنجانده شده و استفاده از گرۀ Order Diffraction نشان داده شده است. شبکۀ مقیاسی به ترتیب استفاده شده و جابجایی پارامتری در چندین مرتبه (با طول موج‌های مختلف در هر مرتبه) ساخته شده و نمودارهای اشعه و درجه‌بندی نتیجه حاصل می‌شود.

در این مدل، دو آینۀ مقعر در فاصله‌ای قرار گرفته و یک اشعه از نقطه‌ای داخل حفره می‌شود. سپس اشعه برای یک بازۀ زمانی از پیش تعریف شده ردیابی می‌شود که به اندازۀ کافی طولانی باشد. در صورت پایدار بودن حفرۀ لیزری، ردیابی اشعه تا زمان محاسبۀ از پیش تعریف شده ادامه می‌یابد، در حالی که در غیر این صورت، پرتو نسبتاً زودتر از حفره خارج می‌شود. یک مطالعۀ پارامتری نشان می‌دهد که چگونه طول حفره باعث تغییر پایداری حفره شده و نتیجۀ پایداری را با تئوری ماتریس ABCD مقایسه می‌کند.

قابلیت تغییر قطبش نور برای طیف گسترده‌ای از دستگاه‌های نوری بسیار مهم است. به عنوان مثال، قطبش نور تأثیر بسزایی در عملکرد عایق‌های نوری، تضعیف‌کننده‌ها و شکاف‌های پرتو دارد. با اختصاص قطبش خاص به نور، که مهمترین آن قطبی‌شدن خطی یا دایره‌ای است، می‌توان میزان قابل توجهی از تابش نور در سیستم‌های نوری را کاهش داد.

از سیستم‌های گیرندۀ متمرکزکننده / حفره خورشیدی می‌توان برای تمرکز اشعۀ فرودی خورشید در یک منطقۀ کوچک استفاده کرده و گرمای شدید ایجاد نمود. سپس این گرما می‌تواند به انرژی الکتریکی یا شیمیایی تبدیل شود. یک شکل مشترک مزیت در سیستم‌های انرژی حرارتی خورشیدی، نسبت تمرکز یا نسبت شار خورشیدی بر روی سطح گیرنده یا در صفحۀ کانونی به شار خورشیدی محیطی است.